Despois Libruxa regalounos o libro dos Bolechas.
17 dic 2008
OS BOLECHAS NA NOSA BIBLIOTECA
Despois Libruxa regalounos o libro dos Bolechas.
12 dic 2008
UN BO REGALO..........UN LIBRO
8 dic 2008
60º Aniversario: DECLARACIÓN UNIVERSAL DOS DEREITOS HUMANOS
1.- Todos os seres humanos nacen libres e iguais en dignidade e dereitos.
2.- Todas as persoas teñen os mesmos dereitos e liberdades , sin distinción algunha de raza, color, sexo, idioma, relixión, opinión política ou de calquera outra índole, orixe nacional ou social, posición económica, nacemento ou calquera outra condición.
3.- Todo individuo ten dereito á vida, á liberdade e á seguridade da súa persoa
4.- Ninguén estará sometido a escravitude nin a servidume; a escravitude e a trata de escravos están prohibidas en todas as súas formas
3 dic 2008
conto de MARCOS
Marco ten medo aos mosquitos, a caer da cama, a que a lúa se derrita.....Pero sempre está alí a súa mamá para escoitalo. E el quédase profundamente durmido!
Atoparás o conto de Marcos ao final desta páxina.
24 nov 2008
DÍA INTERNACIONAL PARA A ELIMINACIÓN DA VIOLENCIA DE XÉNERO
21 nov 2008
MOCHILAS VIAXEIRAS
15 nov 2008
A CASA DE LIBRUXA DA MEDO
12 nov 2008
O MEDO
Ter medo non é covardía senón prudencia
11 nov 2008
19 jun 2008
18 mar 2008
8 mar 2008
8 DE MARZO - DÍA DA MULLER
¿Ata cando?
Balbina vive nunha aldea pequena moi perto de Compostela. Érguese moi cedo. Mentres Manuel e o neno durmen, ela alista os animais, prepara a pota da comida que deixará cocendo toda a mañá co lume baixiño e fai o almorzo.
Levanta ó neno e prepárao para ir á escola.
Érguese Manuel, almorza e prepara o tractor para marchar.
Botan a mañá traballando nas leiras.
Ó mediodía volven á casa. Balbina pon a comida na mesa e comen. Despois de comer, o neno marcha para a escola, Manuel vai botar unha siesta e Balbina, despois de recoller a cociña vai ó río: lava, pon a roupa ó clareo se non chove… Cando volve á casa Manuel xa se ergueu, prepáranse e van traballar a outras leiras.
Volven coa tardiña. O neno xa chegou e está xogando. Manuel aséase e vai á lareira de Alfredo, o veciño, a saber das novidades.
Balbina muxe as vacas e acomoda os outros animais. Fai de cear mentres axuda a José Manuel cos deberes. Cean todos xuntos. O neno déitase. Manuel pónse a ver a televisión e Balbina tamén, mentres repasa unhas pezas de roupa que recolleu hoxe do tendal.
Esta historia é real e tódolos personaxes tamén.
Para Balbina, e para tódalas balbinas que , mentres facían todo esto non podían abrir unha conta no banco sen o permiso do marido, nin quitar o pasaporte…. A tódalas mulleres que non pudieron votar a Constitución española porque non tiñan vinteún anos e viron como os seus compañeiros de dazaoito sí o facían.
¿por canto tempo, aínda balbinas?
(Clica na imaxe para ver o álbum)
Traballo colaborativo dos Blogues das Bibliotecas Escolares Galegas en prol da Igualdade.
29 feb 2008
Benvido á nosa Biblioteca !
20 feb 2008
Visita de ANXO FARIÑA
Anxo Fariña: Ilustrador, deseñador e as veces, escritor....
Estará na nosa Biblioteca o vindeiro Martes 26 de febreiro....
Benvido Anxo !
7 feb 2008
23 ene 2008
CAMBIAMOS BOMBAS POR POMBAS DA PAZ
POLA PAZ (II)
"A poesía é unha arma cargada de futuro" Gabriel Celaya
Achégase a celebración do dia da Paz o 30 de xaneiro , data na que lembramos a figura de Gandhi como exemplo da práctica da non violencia .Violencia é que ainda no século XXI , os dereitos das nenas e nenos de todo o mundo seguen sen respectarse. Pois ben, queremos achegarvos un poema de Xosé María Álvarez Blázquez , escritor que vai ser homenaxeado no Dia das Letras Galegas deste ano e que pouco a pouco iremos coñecendo ao longo do curso. Fálanos duns nenos que teñen que vivir na rúa , da esmola da xente, e como ata algunha xente lles chega a parecer "normal" esta situación tan inxusta .
Non é certo que os nenos teñan fame
Non pode ser.
Ben o sabedes todos
os que andades no mundo atafegados
á percura do pan dos vosos fillos.
Ises outros que vedes pola rúa
pedindo esmola,
non teñen fame, non, porque daquela
vos teríades morto de vergonza. E ben vos vexo andar nos vosos
coches ou nos tranvías, a berrar de cousas
estranas: -¡viva, beba, baba, buba¡-sen reparar naquil esfarrapado
que coa moura mauciña está petando
na porta de ferro. Por iso penso que non é verdade
o que algún caviloso di dos nenos
que andan así petando pola vida.-¡Non, home, non!- lle dixen a un
de aqueles
-A xente pasa leda......¡Fora boa
que andivesen a rirse dos seus crimes!
Xosé María Álvarez Blázquez(Tui 1915-1985)
20 ene 2008
POLA PAZ (I)
E para reclamala, para pedir aos gobernos que senten a dialogar, para pedir a todo home e muller que habite sobre a face da terra que sexa quen de trocar puños e fusís por verbas e entendemento, por conmiseración e diálogo, por amizade e respecto, é polo que estamos aquí.
Dende hoxe até o día 30, lembrarémosvos que podemos vivir en paz, que só hai que crer nela, confiar nela, traballar por ela. O noso labor primordial é e será sempre ensinar respecto, democracia e educación. O noso labor é axudar unha mellor sociedade do futuro.
XUNTOS POLA PAZ